φικόλα

ἡ, Α

αγγείο για το νερό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται πιθ. με τη λ. βῖκος (Ι) «κούπα, κανάτα», με εναλλαγή τών χειλικών β / φ].